Diecezjalna Pielgrzymka Chorych i Niepełnosprawnych oraz Pracowników Służby Zdrowia do Rokitna

   Diecezjalna Pielgrzymka Chorych i Niepełnosprawnych oraz Pracowników Służby Zdrowia do Rokitna

Doroczna Diecezjalna Pielgrzymka Chorych i Niepełnosprawnych oraz Pracowników Służby Zdrowia odbędzie się 11 czerwca br. (druga sobota czerwca) w sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie. Myślą przewodnią będzie hasło nawiązujące do tegorocznego programu duszpasterskiego: Przez cierpienie do komunii z Bogiem.

Serdecznie zapraszamy niepełnosprawnych i chorych oraz osoby w podeszłym wieku, ich rodziny i opiekunów, stowarzyszenia i ruchy działające na rzecz chorych i niepełnosprawnych, uczestników warsztatów terapii zajęciowej i mieszkańców Domów Opieki Społecznej oraz lekarzy i pielęgniarki do udziału w tym spotkaniu.

Duszpasterzy prosimy o skierowanie do parafian słów zaproszenia i zachęty do uczestnictwa w pielgrzymce oraz o pomoc w zorganizowaniu przyjazdu do Rokitna chorych i niepełnosprawnych. W miarę możliwości prosimy także, by duszpasterze towarzyszyli pielgrzymom i podczas pielgrzymki służyli im posługą sakramentalną w konfesjonałach.

Program

godz. 10.00 – Droga Krzyżowa,

godz. 11.00 – okazja do spowiedzi w krużgankach,

godz. 11.30 – koncert w wykonaniu orkiestry z Nowej Soli,

godz. 12.00 – EUCHARYSTIA pod przewodnictwem bpa Stefana Regmunta,

godz. 13.15 – wspólne świętowanie wraz z agapą,

godz. 14.00 – konferencja w sali kamionkowej dla pracowników Służby Zdrowia,

godz. 14.30 – nabożeństwo czerwcowe z błogosławieństwem chorych.

Życzenia na Wielkanoc 2011

Maria Magdalena natomiast stała przed grobem płacząc. 

A kiedy [tak] płakała, nachyliła się do grobu i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa – jednego w miejscu głowy, drugiego w miejscu nóg. 

I rzekli do niej: 

«Niewiasto, czemu płaczesz?» 

Odpowiedziała im: 

«Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono». 

Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus. 

Rzekł do niej Jezus: 

«Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?» 

Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: 

«Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę». 

Jezus rzekł do niej: 

«Mario!» 

A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: 

«Rabbuni», to znaczy: Nauczycielu! 

Rzekł do niej Jezus: 

«Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: "Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego"». 

Poszła Maria Magdalena oznajmiając uczniom: 

«Widziałam Pana i to mi powiedział». 

 

Najpierw mówiła: "zabrano Pana " a potem "widziałam Pana"...

Życzę wszystkim zaglądającym na tę stronę internetową radości podobnej do radości Marii Magdaleny:

- radości przemiany życia możliwej dzięki miłości Jezusa,

- radości odnajdywania na co dzień Zmartwychwstałego w Eucharystii, sakramencie pojednania, modlitwie i drugim człowieku,

- radości dzielenia się Dobrą Nowiną ze wszystkimi.

ALLELUJA! JEZUS ŻYJE!!!

NASTĘPNE SPOTKANIE 15 MAJA 2011 O GODZ. 13:00

ZAPRASZAM W DNIU 15 MAJA 2001 NA MSZĘ ŚW. NA GODZ. 13:00

Zapraszam na spotkanie 16 kwietnia 2011 o godz. 13:00

Lauda Jerúsalem Dóminum,
Lauda Deum tuum Sion.
Hosánna, Hosánna,
Hosánna Fílio David.

Uradowałem się wezwaniem:

pójdziemy do domu Pana.

I oto stoję u bram twoich,

Jeruzalem nowe, Kościele  święty.

O Jeruzalem, miasto pokoju,

w tobie wszyscy się jednoczą.

 przychodzą doń pokolenia

aby wielbić Imię Pana.

Prosimy o pokój dla ludu Twego,

Niech będą bezpieczni, którzy Cię miłują.

Dla braci i bliźnich naszych

błagamy o dobra Twoje.

NIEDZIELA PALMOWA, ROK A

EWANGELIA W CZASIE PROCESJI I POŚWIĘCENIA PALM (Mt 21,1-11)
Wjazd Jezusa do Jerozolimy

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Gdy się przybliżyli do Jerozolimy i przyszli do Betfage na Górze Oliwnej, wtedy Jezus posłał swoich uczniów i rzekł im: „Idźcie do wsi, która jest przed wami, a zaraz znajdziecie oślicę uwiązaną i źrebię z nią. Odwiążcie je i przyprowadźcie do Mnie. A gdyby wam kto co mówił, powiecie: «Pan ich potrzebuje, a zaraz je puści»”.
Stało się to, żeby się spełniło słowo proroka: „Powiedzcie Córze Syjońskiej: Oto Król twój przychodzi do ciebie łagodny, siedzący na osiołku, źrebięciu oślicy”.
Uczniowie poszli i uczynili, jak im Jezus polecił. Przyprowadzili oślicę i źrebię i położyli na nie swe płaszcze, a On usiadł na nich. A ogromny tłum słał swe płaszcze na drodze, inni obcinali gałązki z drzew i ścielili na drodze. A tłumy, które Go poprzedzały i które szły za Nim, wołały głośno:
„Hosanna Synowi Dawida.
Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie.
Hosanna na wysokościach”.
Gdy wjechał do Jerozolimy, poruszyło się całe miasto, i pytano: „Kto to jest?” A tłumy odpowiadały: „To jest prorok Jezus z Nazaretu w Galilei”.
Oto słowo Pańskie.

MSZA

PIERWSZE CZYTANIE (Iz 50,4-7)
Nie zasłoniłem mojej twarzy przed zniewagami i wiem, że nie doznam wstydu

Czytanie z księgi proroka Izajasza.
Pan Bóg mnie obdarzył językiem wymownym, bym umiał przyjść z pomocą strudzonemu przez słowo krzepiące. Każdego rana pobudza me ucho, bym słuchał jak uczniowie. Pan Bóg otworzył mi ucho, a ja się nie oparłem ani się nie cofnąłem.
Podałem grzbiet mój bijącym i policzki moje rwącym mi brodę. Nie zasłoniłem mej twarzy przed zniewagami i opluciem.
Pan Bóg mnie wspomaga, dlatego jestem nieczuły na obelgi, dlatego uczyniłem twarz moją jak głaz i wiem, że wstydu nie doznam.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 22,8-9.17-18a.19-20.23-24)

Refren:Boże mój, Boże, czemuś mnie opuścił?

Szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą, *
wykrzywiają wargi i potrząsają głowami:
„Zaufał Panu, niech go Pan wyzwoli, *
niech go ocali, jeśli go miłuje”.

Sfora psów mnie opadła, *
otoczyła mnie zgraja złoczyńców
Przebodli moje ręce i nogi, *
policzyć mogę wszystkie moje kości.

Dzielą między siebie moje szaty *
i los rzucają o moją suknię.
Ty zaś, o Panie, nie stój z daleka: *
pomocy moja śpiesz mi na ratunek.

Będę głosił swym braciom Twoje imię *
i będę Cię chwalił w zgromadzeniu wiernych:
„Chwalcie Pana, wy, którzy się Go boicie, *
niech się Go lęka całe potomstwo Izraela”.

DRUGIE CZYTANIE (Flp 2,6-11)

Chrystus uniżył samego siebie, dlatego Bóg Go wywyższył

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian.
Chrystus Jezus istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w tym co zewnętrzne uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego też Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych, i aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Flp 2,8-9)

Aklamacja:Chwała Tobie, Królu wieków. 

Dla nas Chrystus stał się posłuszny aż do śmierci,
a była to śmierć na krzyżu.
Dlatego Bóg wywyższył Go nad wszystko
i dal Mu imię, które jest ponad wszelkie imię.

EWANGELIA DŁUŻSZA (Mt 26,14 - 27,66) 

+ - słowa Chrystusa
E. - słowa Ewangelisty
I. - słowa innych osób pojedynczych
T. - słowa kilku osób lub tłumu

EWANGELIA KRÓTSZA (Mt 27, 11–54)

Męka naszego Pana Jezusa Chrystusa według świętego Mateusza.

E. Jezusa stawiono przed namiestnikiem. Namiestnik zadał Mu pytanie: I. Czy Ty jesteś królem żydowskim? E. Jezus odpowiedział: + Tak, Ja nim jestem. E. A gdy Go oskarżali arcykapłani i starsi, nic nie odpowiadał. Wtedy zapytał Go Piłat: I. Nie słyszysz, jak wiele zeznają przeciw Tobie? E. On jednak nie odpowiadał mu na żadne pytanie, tak że namiestnik bardzo się dziwił.

Jezus odrzucony przez swój naród 
A był zwyczaj, że na każde święto namiestnik uwalniał jednego więźnia, którego chcieli. Trzymano zaś wtedy znacznego więźnia, imieniem Barabasz. Gdy się więc zebrali, spytał ich Piłat: I. Którego chcecie, żebym wam uwolnił, Barabasza czy Jezusa, zwanego Mesjaszem? E. Wiedział bowiem, że przez zawiść Go wydali. A gdy on odbywał przewód sądowy, żona jego przysłała mu ostrzeżenie: I.Nie miej nic do czynienia z tym Sprawiedliwym, bo dzisiaj we śnie wiele nacierpiałam się z Jego powodu. E. Tymczasem arcykapłani i starsi namówili tłumy, żeby prosiły o Barabasza, a domagały się śmierci Jezusa. Pytał ich namiestnik: I. Którego z tych dwóch chcecie, żebym wam uwolnił? E.Odpowiedzieli: T. Barabasza. E. Rzekł do nich Piłat: I. Cóż więc mam uczynić z Jezusem, którego nazywają Mesjaszem? E. Zawołali wszyscy: T. Na krzyż z Nim! E. Namiestnik odpowiedział: I. Cóż właściwie złego uczynił? E. Lecz oni jeszcze głośniej krzyczeli: T. Na krzyż z Nim! E. Piłat, widząc, że nic nie osiąga, a wzburzenie raczej wzrasta, wziął wodę i umył ręce wobec tłumu, mówiąc: I. Nie jestem winny krwi tego Sprawiedliwego. To wasza rzecz. E. A cały lud zawołał: T. Krew Jego na nas i na dzieci nasze. E. Wówczas uwolnił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie.

Król wyśmiany 
Wtedy żołnierze namiestnika zabrali Jezusa z sobą do pretorium i zgromadzili koło Niego całą kohortę. Rozebrali Go z szat i narzucili na Niego płaszcz szkarłatny. Uplótłszy wieniec z ciernia, włożyli Mu na głowę, a do prawej ręki dali Mu trzcinę. Potem przyklękali przed Nim i szydzili z Niego, mówiąc: T. Witaj, królu żydowski! E. Przy tym pluli na Niego, brali trzcinę i bili Go po głowie. A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego płaszcz, włożyli na Niego własne Jego szaty i odprowadzili Go na ukrzyżowanie.

Droga krzyżowa 
Wychodząc, spotkali pewnego człowieka z Cyreny, imieniem Szymon. Tego przymusili, żeby niósł krzyż Jezusa. Gdy przyszli na miejsce zwane Golgotą, to znaczy Miejsce Czaszki, dali Mu pić wino zaprawione goryczą. Skosztował, ale nie chciał pić. Gdy Go ukrzyżowali, rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając o nie losy. I siedząc, tam Go pilnowali. A nad głową Jego umieścili napis z podaniem Jego winy: To jest Jezus, król żydowski. Wtedy też ukrzyżowano z Nim dwóch złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej stronie.

Wyszydzenie na krzyżu 
Ci zaś, którzy przechodzili obok, przeklinali Go i potrząsali głowami mówiąc: T. Ty, który burzysz przybytek i w trzech dniach go odbudowujesz, wybaw sam siebie; jeśli jesteś Synem Bożym, zejdź z krzyża!. E. Podobnie arcykapłani z uczonymi w Piśmie i starszymi, szydząc, powtarzali: T. Innych wybawiał, siebie nie może wybawić. Jest królem Izraela: niechże teraz zejdzie z krzyża, a uwierzymy w Niego. Zaufał Bogu: niechże Go teraz wybawi, jeśli Go miłuje. Przecież powiedział: Jestem Synem Bożym. E. Tak samo lżyli Go i złoczyńcy, którzy byli z Nim ukrzyżowani.

Śmierć Jezusa 
Od godziny szóstej mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Około godziny dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: + Elí, Elí, lemá sabachtháni? E. To znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił? Słysząc to, niektórzy ze stojących tam mówili: T. On Eliasza woła. E. Zaraz też jeden z nich pobiegł i wziąwszy gąbkę, napełnił ją octem, włożył na trzcinę i dawał Mu pić. Lecz inni mówili: T. Poczekaj! Zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, aby Go wybawić. E. A Jezus raz jeszcze zawołał donośnym głosem i wyzionął ducha.

Wszyscy klękają i przez chwilę zachowują milczenie. 

Po śmierci Jezusa 
A oto zasłona przybytku rozdarła się na dwoje z góry na dół;
ziemia zadrżała i skały zaczęły pękać. Groby się otworzyły i wiele ciał Świętych, którzy umarli, powstało. I wyszedłszy z grobów po Jego zmartwychwstaniu, weszli do Miasta Świętego i ukazali się wielu. Setnik zaś i jego ludzie, którzy odbywali straż przy Jezusie, widząc trzęsienie ziemi i to, co się działo, zlękli się bardzo i mówili: T. Prawdziwie, Ten był Synem Bożym.

Oto słowo Pańskie.

PIEŚN NA OFIAROWANIE:

Ofiaruję Tobie Panie mój     

całe życie me                 

cały jestem twój, aż na wieki. 

Oto moje serce, przecież wiesz 

Tyś miłością mą                

jedyną jest.               

NA KOMUNIĘ:

1. Bądźże pozdrowiona, Hostio żywa,
W której Jezus Chrystus Bóstwo ukrywa!

Ref.: Witaj Jezu, Synu Maryi,
Tyś jest Bóg prawdziwy w świętej Hostii!

2. Bądźże pozdrowione, drzewo żywota!
Niech kwitnie niewinność, anielska cnota.

3. Bądźże pozdrowiony, Baranku Boży,
Zbaw nas, gdy miecz Pański na złych się sroży!

4. Bądźże pozdrowiony, Anielski Chlebie!
W tym tu Sakramencie wielbimy Ciebie!

5. Bądźże pozdrowiona, święta krynico!
Serce Przenajświętsze, łaski świątnico!

6. Bądźże pozdrowiony, Boski Kapłanie,
Przyjm nasze ofiary, usłysz błaganie.

7. Bądźże pozdrowiona, żywa Ofiaro!
Broń nas przed doczesną i wieczną karą!

8. Bądźże pozdrowiony, Dobry Pasterzu!
Tyś dał duszę Swoją za nas na krzyżu!

9. Bądźże pozdrowiony, wszechmocny Boże!
Już Cię kocham szczerze, jak serce może!

NA DZIĘKCZYNIENIE:

Ref. Chleb niebiański dał nam Pan na życie wieczne.

1. Wzięliśmy i jedliśmy Chleb Błogosławiony
Ciało Pana i Krew drogocenną
Chleb przemienił Pan
Kielich zbawczy, Napój orzeźwiający.

2. Przyjąwszy Święty Chleb będziemy wysławiali Boga,
Który na całej ziemi uczynił wielkie rzeczy
Radujcie się sprawiedliwi w Panu,
Przyjmując Ciało i Krew Chrystusa.

3. Dziś spożywaliśmy Chleb aniołów
Dziś oglądaliśmy naszego Pana Jezusa Chrystusa,
Dziś wychwalaliśmy Węgiel żarzący się na ołtarzu,
W cieniu którego śpiewają Serafiny.

4. Dziś usłyszeliśmy wielki i słodki głos:
To Ciało spali ciernie grzechów,
I oświeci dusze ludzi
Przyjmujących Boski Pokarm.

NA BŁOGOSŁAWIEŃSTWO

1. Pan, kiedyś stanął na brzegiem,
Szukał ludzi gotowych pójść za Nim,
By łowić serca, słów Bożych prawdą.

Ref. O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś,
Twoje usta dziś wyrzekły me imię.
Swoją barkę pozostawiam na brzegu,
Razem z Tobą nowy zacznę dziś łów.

2. Jestem ubogim człowiekiem,
Moim skarbem są ręce gotowe,
Do pracy z Tobą i czyste serce.

3. Ty, potrzebujesz mych dłoni,
Mego serca młodego zapałem,
Mych kropli potu i samotności.

4. Dziś wypływamy już razem,
Łowić serca na morzach dusz ludzkich,
Twej prawdy siecią i słowem życia.

Spotkanie 19 marca 2011, godz. 13:00

20 marca 2011, Niedziela 2 tyg. Przygotowania Paschalnego

Ach, mój Jezu, jak Ty klęczysz

w Ogrojcu zakrwawiony *

Tam Cię Anioł w smutku cieszy,

skąd był świat pocieszony.
Przyjdź mój Jezu... pociesz mnie *

Bo Cię kocham serdecznie.

Ach, mój Jezu, jakeś srodze

do słupa przywiązany, *

Za tak ciężkie grzechy nasze

okrutnie biczowany.

Przyjdź mój Jezu...

PIERWSZE CZYTANIE: Rdz 12, 1-4a

Powołanie Abrahama na ojca ludu Bożego

Czytanie z Księgi Rodzaju.

 Pan Bóg rzekł do Abrama:|

   «Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca| do kraju, który ci ukażę.| Uczynię bowiem z ciebie wielki naród,| będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię:| staniesz się błogosławieństwem.|| Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą,| a tym, którzy tobie będą złorzeczyli,| i Ja będę złorzeczył.| Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo| ludy całej ziemi».|||

   Abram udał się w drogę, jak mu Pan rozkazał,| a z nim poszedł i Lot.|||

   Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY: Ps 33(32), 4-5. 18-19. 20 i 22

REFREN (por. 22): Mamy nadzieję w miłosierdziu Pana.

    Słowo Pana jest prawe, *

    a każde Jego dzieło godne zaufania.

    On miłuje prawo i sprawiedliwość, *

    ziemia jest pełna Jego łaski.

Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *

na tych, którzy czekają na Jego łaskę,

aby ocalił ich życie od śmierci *

i żywił ich w czasie głodu.

    Dusza nasza oczekuje Pana, *

    On jest naszą pomocą i tarczą.

    Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska *

    według nadziei, którą pokładamy w Tobie.

DRUGIE CZYTANIE: 2 Tm 1, 8b-10

Bóg nas powołuje i oświeca

Czytanie z Drugiego listu świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza.

Najdroższy:|

   Weź udział w trudach i przeciwnościach| znoszonych dla Ewangelii według danej mocy Boga,| który nas wybawił i wezwał świętym wezwaniem,| nie dzięki naszym czynom,| lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski,| która nam dana została w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami,| ukazana natomiast została teraz| przez pojawienie się naszego Zbawiciela, Chrystusa Jezusa,| który przezwyciężył śmierć,| a rzucił światło na życie i nieśmiertelność przez Ewangelię.|||

   Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ: Por. Mt 17, 7

[Wprowadzić poprawkę: odezwał się głos Ojca – jak podano w roku B i C]

Z obłoku świetlanego odezwał się głos Ojca:

«To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie».

EWANGELIA: Mt 17, 1-9

Przemienienie Pańskie

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

   Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana| i zaprowadził ich na górę wysoką osobno.|| Tam przemienił się wobec nich:| Twarz jego zajaśniała jak słońce,| odzienie zaś stało się białe jak światło.| A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim.|||

   Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy;| jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty:| jeden dla Ciebie,| jeden dla Mojżesza| i jeden dla Eliasza».|||

   Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich,| a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany,| w którym mam upodobanie,| Jego słuchajcie».|| Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz| i bardzo się zlękli.|||

   A Jezus zbliżył się do nich,| dotknął ich i rzekł: «Wstańcie,| nie lękajcie się».| Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa.|||

   A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im,| mówiąc: «Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu,| aż Syn człowieczy zmartwychwstanie».|||

   Oto słowo Pańskie.

Na Ofiarowanie:

1. Jeden chleb, co zmienia się w Chrystusa Ciało,

Z wielu ziaren pszenicznych się rodzi.

Jedno wino, co się Krwią Chrystusa stało,

Z soku wielu winnych gron pochodzi.

Jak ten chleb, co złączył złote ziarna,

Tak niech miłość złączy ich ofiarna.

Jak ten kielich łączy kropel wiele,

Tak nas, Chryste, w Swoim złącz Kościele.

2. O Pasterzu, zgromadź w jednej Swej owczarni

Zabłąkane owce, które giną.

W jeden Kościół zbierz na nowo i przygarnij,

Byśmy jedną stali się rodziną.

Na Komunię:

1. Jezusa ukrytego mam w Sakramencie czcić,

Wszystko oddać dla Niego, Jego miłością żyć.

On się nam daje cały, z nami zamieszkał tu,

Dla Jego Boskiej chwały życie poświęćmy Mu.

Wiarą ukorzyć trzeba zmysły i rozum swój,

Bo tu już nie ma chleba, to Bóg, to Jezus mój.

2. Tu Mu ciągle hosanna śpiewa anielski chór,

A ta cześć nieustanna, to dla nas biednych wzór.

Dzielić z nami wygnanie Jego rozkosze są,

Niechże z Nim przebywanie będzie radością mą.

On wie, co udręczenie, On zna, co smutku łzy,

Powiem Mu swe cierpienie, bo serce z bólu drży.

Na rozesłanie:

POTRZEBUJE CIĘ CHRYSTUS

1.     Potrzebuje cię Chrystus, by miłować,

Potrzebuje cię Chrystus, aby kochać.

Potrzebuje cię Chrystus, by miłować,

Potrzebuje cię Chrystus, aby kochać.

Nie pogardzaj człowiekiem,

Chociaż inną skórę ma.

Kochaj wszystkich jak braci,

pomóż im!

Zasmuconych, co płaczą, masz miłować,

Biednym ludziom w udręce miłość dać.

Tych, co idą przy tobie masz miłować,

I nieznanym, dalekim, miłość dać.

Nie pogardzaj człowiekiem...

Ludzi innych języków, masz miłować

Tym, co myślą inaczej miłość dać.

Swych przyjaciół serdecznych masz miłować,

I tym, co znać cię nie chcą, miłość dać.

Nie pogardzaj człowiekiem...

Potrzebuje cię Chrystus, by miłować,

Potrzebuje cię Chrystus, aby kochać.

Potrzebuje cię Chrystus, by miłować,

Potrzebuje cię Chrystus, aby kochać.

Spotkanie w lutym

Spotkanie Duszpasterstwa Niepełnosprawnych w sobotę 19 lutego 2011 o godz. 13:00. Serdecznie zapraszam.

Na wejście:

POWIEDZ LUDZIOM

Pewnej nocy łzy z oczu mych, otarł dłonią swą Jezus, i powiedział mi:

„Nie martw się, Jam przy boku jest twymi".

Potem spojrzał na grzeszny świat, pogrążony w ciemności,

I zwracając się do mnie, pełen smutku tak rzekł:

Ref.:    Powiedz ludziom, że kocham ich, że się o nich wciąż troszczę. Jeśli zeszli już z moich dróg, powiedz, że szukam ich.

2.    „Gdy na wzgórzu Golgoty za nich życie oddałem, To umarłem za wszystkich, aby każdy mógł żyć". Nie zapomnę tej chwili, gdy mnie spotkał mój Jezus, Wtedy byłem jak ślepy, On przywrócił mi wzrok.

Akt pokutny:

1. Panie, przebacz nam! Ojcze, zapomnij nam!

Zapomnij nam nasze winy,

Przywołaj, kiedy zbłądzimy!

Ojcze, zapomnij nam!

2. Panie, przyjmij nas! Ojcze, przygarnij nas!

I w swej ojcowskiej miłości,

Ku naszej schyl się słabości!

Ojcze, przygarnij nas!

VII NIEDZIELA ZWYKŁA

Rok A (zielony)

Nr 10 (20 lutego 2011)

Liturgia słowa

Jakie są nasze ideały? Jakie wzorce pobudzają nas do działania? Jakie przykłady inspirują nas w życiu? Dziś sam Pan Bóg przedstawia się nam jako wzór doskonałości i świętości oraz zaprasza do tego, abyśmy Go naśladowali. Choć naśladowanie Boga przez słabego i grzesznego człowieka wydaje się niemożliwe, to jednak tego chce od nas Stwórca. On sprawia, że nasz postęp na tej drodze jest możliwy. Łaska, której nam potrzeba, już czeka na nas przygotowana w tej Mszy Świętej. Zaczerpnijmy jej obficie.

PIERWSZE CZYTANIE (Kpł 19,1-2.17-18)

Pan Bóg przez Mojżesza zachęca Izraelitów, aby byli święci. Wzorem świętości jest sam Bóg, w którym nie ma pomieszania dobra i zła, nie ma cienia wątpliwości co do tego, co słuszne, prawe, dobre… Człowiek wierzący w Boga ma być święty, czyli wyraźnie rozróżniający w sobie dobro i zło; powinien jednoznacznie opowiadać się za tym, co sprawiedliwe i realizować prawdziwe wartości.

Czytanie z Księgi Kapłańskiej

Pan powiedział do Mojżesza: „Mów do całej społeczności synów Izraela i powiedz im: Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz!

Nie będziesz żywił w sercu nienawiści do brata. Będziesz upominał bliźniego, aby nie zaciągnąć winy z jego powodu. Ne będziesz szukał pomsty, nie będziesz żywił urazy do synów twego ludu, ale będziesz kochał bliźniego jak siebie samego. Ja jestem Pan”.

Oto słowo Boże

PSALM (Ps 103,1-2.3-4.8 i 10.12-13)

Psalmista patrzy na życie z realizmem, ale i z głęboką wiarą. Rozumie ludzką słabość i grzeszność, których sam doświadcza. Nie popada jednak w rozpacz. Ma bowiem świadomość miłosierdzia, którym Bóg otacza człowieka w wędrówce ku świętości. Niech ta modlitwa pobudza nas do wytrwałości.

Refren: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia.

Błogosław, duszo moja, Pana, *

i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.

Błogosław, duszo moja, Pana *

i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach. Ref.

On odpuszcza wszystkie twoje winy *

i leczy wszystkie choroby.

On twoje życie ratuje od zguby, *

obdarza cię łaską i zmiłowaniem. Ref.

Miłosierny jest Pan i łaskawy, *

nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.

Nie postępuje z nami według naszych grzechów, *

ani według win naszych nam nie odpłaca. Ref.

Jak odległy jest wschód od zachodu, *

tak daleko odsunął od nas nasze winy.

Jak ojciec lituje się nad dziećmi, *

tak Pan się lituje nad tymi, którzy się Go boją. Ref.

DRUGIE CZYTANIE (1Kor 3,16-23)

Chrześcijanie w Koryncie błędnie rozumieli rolę, jaką odegrali głoszący im słowo Boże Apollos, Kefas, Paweł… Ci apostołowie nie tworzyli własnych stronnictw, ale głosili jedną Ewangelię Jezusa Chrystusa, budując jedną świętą wspólnotę Kościoła. Zasadą jedności wszystkich chrześcijan jest przynależność do Chrystusa.

Czytanie z Pierwszego Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:

Czyż nie wiecie, że jesteście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście.

Niechaj się nikt nie łudzi. Jeśli ktoś spośród was mniema, że jest mądry na tym świecie, niech się stanie głupim, by posiadł mądrość. Mądrość bowiem tego świata jest głupstwem u Boga. Zresztą jest napisane: „On udaremnia zamysły przebiegłych” lub także: „Wie Pan, że próżne są zamysły mędrców”. Nikt przeto niech się nie chełpi z powodu ludzi. Wszystko bowiem jest wasze: czy to Paweł, czy Apollos, czy Kefas; czy to świat, czy życie, czy śmierć, czy to rzeczy teraźniejsze, czy przyszłe; wszystko jest wasze, wy zaś Chrystusa, a Chrystus Boga.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (1J 2,5)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Kto zachowuje naukę Chrystusa,

w tym naprawdę miłość Boża jest doskonała.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Mt 5,38-48)

Przykazanie miłości nieprzyjaciół do dzisiaj wzbudza kontrowersje. Jezus jest jednak jednoznaczny i nie przewiduje żadnych wyjątków. Chrześcijanin jest powołany do miłości, której najdoskonalszym wzorem jest sam Bóg. Z pomocą Jego łaski uczymy się kochać, uczymy się szczerze pragnąć zbawienia także dla naszych wrogów.

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Słyszeliście, że powiedziano: «Oko za oko i ząb za ząb». A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu. Lecz jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi. Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz. Zmusza cię kto, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące. Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie.

Słyszeliście, że powiedziano: «Będziesz miłował swego bliźniego», a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.

Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski”.

Na Ofiarowanie:

Ref.:    Liczę na Ciebie, Ojcze, liczę na miłość Twą.

Liczę na Ciebie, Ojcze, na Twa ojcowską, dłoń. Liczę na Ciebie, Ojcze, liczę na każdy dzień. Liczę na Ciebie, ufam Tobie i nie zawiodę się.

1.     Zbyt dobrze wiem, kim jestem, Pyłkiem i listkiem na wietrze.

I wiem Kim jesteś, Ty wielki Boże, Więc wołam w dzień i w noc!

2.     Będziemy zawsze razem, Będziemy zawsze blisko,

Z Tobą, mój Panie, osiągnę wszystko, Zdobędę cały świat.

3.     Chciałbym tak jak iskierka, Świat cały sobą podpalić.

I chciałbym sercem dosięgnąć nieba, Więc wołam dzień i noc.

Na Komunię:

1.    Pan kiedyś stanął nad brzegiem,

Szukał ludzi gotowych pójść za Nim, By łowić serca słów Bożych Prawdą.

Ref:    O, Panie, to Ty na mnie spojrzałeś, Twoje usta dziś wyrzekły me imię. Swoją barkę pozostawiam na brzegu, Razem z Tobą nowy zacznę dziś łów.

2.     Jestem ubogim człowiekiem, Moim skarbem są ręce gotowe, Do pracy z Tobą i czyste serce.

3.     Ty potrzebujesz mych dłoni, Mego serca młodego zapałem, Mych kropli potu i samotności.

4.     Dziś wypływamy już razem,

Łowić serca na morzach dusz ludzkich, Twej prawdy siecią i Słowem Życia.

Na błogosławieństwo

Jezus siłą mą

Ref. Jezus siłą mą, Jezus pieśnią mego życia.

     Królem wiecznym On niepojęty w mocy swej.

   Dziś znalazłem to, czego szukałem do dzisiaj.

 Sam mi podał dłoń, bym zwyciężał w każdy dzień.

1. Jezus, daje nam zbawienie,

Jezus, daje pokój nam.

Jemu składam dziękczynienie,

chwałę serca mego dam.

2. W Jego ranach uzdrowienie,

w Jego śmierci życia dar.

Jego krew to oczyszczenie,

Jego życie chwałą nam.