Spotkanie 27 listopada 2010, godz. 13:00

28 listopada 2010 r.

Pierwsza Niedziela Adwentu

PIERWSZE CZYTANIE

Iz 2,1-5 Pokój królestwa Bożego

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy:

Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni Pana stanie mocno na wierzchu gór i wystrzeli ponad pagórki. Wszystkie narody do niej popłyną, mnogie ludy pójdą i rzekną: „Chodźcie, wstąpmy na górę Pana, do świątyni Boga Jakuba! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i słowo Pana z Jeruzalem”.

On będzie rozjemcą pomiędzy ludami i wyda wyroki dla licznych narodów. Wtedy swe miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny.

Chodźcie, domu Jakuba, postępujmy w światłości Pana!

Oto Słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY:

Ps 122,1-2.4-5.6-7.8-9

Idźmy z radością na spotkanie Pana.

Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano:

„Pójdziemy do domu Pana”.

Już stoją nasze stopy

w twoich bramach, Jeruzalem.

Idźmy z radością na spotkanie Pana.

Tam wstępują pokolenia Pańskie,

aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.

Tam ustawiono trony sędziowskie,

trony domu Dawida.

Idźmy z radością na spotkanie Pana.

Proście o pokój dla Jeruzalem:

Niech żyją w pokoju, którzy cię miłują.

Niech pokój panuje w twych murach,

a pomyślność w twoich pałacach.

Idźmy z radością na spotkanie Pana.

Ze względu na braci moich i przyjaciół

będę wołał: „Pokój z tobą”.

Ze względu na dom Pana, Boga naszego,

modlę się o dobro dla ciebie.

DRUGIE CZYTANIE

Rz 13,11-14 Zbliża się nasze zbawienie

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Rozumiejcie chwilę obecną: teraz nadeszła dla was godzina powstania ze snu. Teraz bowiem zbawienie jest bliżej nas niż wtedy, gdyśmy uwierzyli.

Noc się posunęła, a przybliżył się dzień. Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła. Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości. Ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom.

Oto Słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:

Ps 85,8

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Okaż nam, Panie, łaskę swoją,

i daj nam swoje zbawienie.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

EWANGELIA

Mt 24,37-44 Potrzeba czujności w oczekiwaniu na przyjście Chrystusa

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Albowiem jak w czasie przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki, i nie spostrzegli się, że przyszedł potop i pochłonął wszystkich, tak również będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona.

Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o której porze nocy złodziej ma przyjść, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie”.

Oto słowo Pańskie.

Archanioł Boży Gabriel,
Posłan do Panny Maryi,
Z Majestatu Trójcy Świętej,
Tak sprawował poselstwo k'Niej
Zdrowaś, Panno, łaskiś pełna,
Pan jest z Tobą, to rzecz pewna".

2. Panna się wielce zdumiała
z poselstwa, które słyszała.
Pokorniuchno się skłoniła;
jako Panna wstrzemięźliwa
zasmuciła się z tej mowy,
nic nie rzekła Aniołowi.

3. Ale poseł z wysokości,
napełnion Boskiej mądrości,
rzekł Jej: Nie bój się Maryjo,
najszczęśliwszaś, Panno miła,
nalazłaś łaskę u Pana,
oto poczniesz Jego Syna.

4. Jezus nazwiesz imię Jego,
będzie Synem Najwyższego;
wielki z strony człowieczeństwa,
a niezmierny z strony Bóstwa,
wieczny Syn Ojca Wiecznego,
Zbawiciel świata całego".

1. Zdrowaś bądź, Maryja
Niebieska lilia,
Panu Bogu miła,
Panno litościwa
Tyś jest nasza ucieczka
Najświętsza Maryja.

2. Maryja wielebna,
ukaż drogę pewną
przykazania Twego
Boga wszechmocnego,
On ci wszystka nadzieja
zbawienia naszego.

3. Łaskiś pełna Pańskiej,
czystości anielskiej,
Pannaś nad pannami
Święta nad świętymi.
O najświętsza Maryja,
módl się dziś za nami.

1. Niebiosa, rosę spuście nam z góry;

Sprawiedliwego wylejcie, chmury.

O wstrzymaj, wstrzymaj Twoje zagniewanie

I grzechów naszych zapomnij już, Panie!

4. Niebiosa, rosę spuście nam z góry;

Sprawiedliwego wylejcie, chmury.

Pociesz się, ludu, pociesz w swej niedoli,

Już się przybliża kres twojej niewoli

5. Niebiosa, rosę spuście nam z góry;

Sprawiedliwego wylejcie, chmury.

Roztwórz się ziemio, i z łona twojego,

Wydaj nam, wydaj już Zbawcę naszego.

Oto Pan Bóg przyjdzie
Z rzeszą świętych k'nam przybędzie,
Wielka światłość w dzień ów będzie.
Alleluja!

Następne spotkanie 11 grudnia 2010, godz. 13:00
---------------------------------------------------------
Medytacja tygodnia
Propozycja kontemplacji ewangelicznej według Lectio Divina


28 listopada 2010 r.
I Niedziela Adwentu - A


I. Lectio:
Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

A zwłaszcza rozumiejcie chwilę obecną: teraz nadeszła dla was godzina powstania ze snu. Teraz bowiem zbawienie jest bliżej nas, niż wtedy, gdyśmy uwierzyli. Noc się posunęła, a przybliżył się dzień. Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła! Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości. Ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom. Rz 13,11-14


II. Meditatio:
Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: "Co Bóg mówi do mnie?".

Paweł Apostoł przypomina chrześcijanom zamieszkującym w Rzymie, że z każdym dniem w ich życiu przybliża się dzień Paruzji, dzień powtórnego przyjścia Pana Jezusa. Apostoł nie określa, nawet w przybliżeniu, terminu Paruzji ale zachęca adresatów do pełnej, codziennej gotowości na ten dzień. Trzeba im żyć jak ludziom zbawionym przez Chrystusa, które to zbawienie przyjęli przez wiarę. To zakłada wysoką moralną jakość ich codziennego życia, w którym nie powinno być miejsca dla uczynków, które Apostoł określa "uczynkami ciemności". Przyobleczeni w Jezusa Chrystusa, Jego moc, przykład życia trzeba im umiejętnie w całość życia wkomponować także troskę o jego cielesny wymiar. Inaczej grozi im, że będą ciału dogadzać, a to może ich prowadzić ku pijaństwu, rozpuście czy wzajemnym kłótniom.

Czy ciągle próbuję zgadnąć kiedy będzie koniec świata, czy raczej robię wszystko, aby na ten dzień być należycie przygotowanym? Czy już mam pomysł, jak w tych przygotowaniach wykorzystam rozpoczynający się w dzisiejszą niedzielę czas adwentu? A może ja już wykreśliłem adwent z mojego, życiowego kalendarza? Czy kiedy ludzie obserwują moje życie, widzą człowieka zbawionego, który uwierzył Jezusowi? Czy nawet w ciemności moje uczynki są uczynkami człowieka przyobleczonego w zbroję światła? Czy czynię wszystko, aby w moim życiu dominowały zamiast pijaństwa trzeźwość, zamiast rozpusty czystość, zamiast kłótni i zazdrości dążenie do zgody i życzliwość? Czy szanuję swoje ciało, żywię je i pielęgnuję ale jednocześnie czynię to w granicach rozsądku, nie troszcząc się o nie zbytnio? Czy nie ulegam propagandzie tego świata, że życie w świetle Bożej prawdy jest nudne i mało atrakcyjne, a życie w ciemnościach grzechu, ekscytujące i pełne atrakcji? Czy noc grzechu, tego co złe, niezgodne !
 z wolą Bożą w moim życiu zastąpił dzień łaski, pełnienia woli Pana, tego co dobre? Jak sobie radzę z paranym wstawaniem, budzeniem się? Jak poradziłem sobie z duchowym uśpieniem? Czy obudziłem się w pełni do życia w łasce Bożej?

Pomodlę się o łaskę owocnego przeżycia czasu adwentu.


III. Oratio:
Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie - owocami wcześniejszej "lectio" i "meditatio". Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś.
Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano:
"Pójdziemy do domu Pana".
Już stoją nasze stopy
w twoich bramach, Jeruzalem...
Ps 122,1-2


IV. Contemplatio:
Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa.
Powtarzaj w różnych porach dnia:

Idźmy z radością na spotkanie Pana!

*****

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS
Centrum Formacji Duchowej - www.cfd.salwatorianie.pl )
Poznaj lepiej metodę kontemplacji ewangelicznej według Lectio Divina:
http://www.katolik.pl/index1.php?st=cale&typ=lectio